Boekarest dag 12-14; Wordt de tijd mijn vijand?

Hiervoor schreef ik mijn blog dagelijks, maar het is druk geweest deze week en dat is dus te zien. Hier een blog over maarliefst 3 dagen. Over hoe tijd misschien toch mijn vijand gaat worden en de Roemenen nog steeds niet enthousiast over het project zijn.

Ik wandel snel door de dinsdag en de woensdag heen. Omdat er eigenlijk niet heel veel anders gebeurde dan dat ik tot een uur of 6 bezig was met het project. Het model gaat al de goede kant op en ik heb een goede formule weten te vinden om het volume van het meer te beschrijven. Meer technische details laat ik achterwege;)
Helaas kwam ik er op woensdag achter dat ik toch wat data mis en er toch wat onzekerheidsfactoren ingeslopen zijn. Ook werd ik een beetje overvallen op deze dag door het bericht dat ik vandaag (donderdag) een tussenrapport moest inleveren. Het werd dus ineens even stressen. Het model ging even aan de kant en ik ging mooie verhalen typen over de trip naar Vaslui, wat ik natuurlijk al veel eerder had moeten doen. Ondertussen lukte het mij ook niet om mijn begeleider in Nederland te bereiken waardoor mijn vragen over het model niet direct beantwoord werden. Ik heb tot na zessen doorgewerkt aan het rapport om thuis uitgeput niets te doen en vroeg te gaan tukken.

Vandaag had ik dus behoorlijk wat te doen, maar voordat ik verder kon had ik een afspraak met Radu Gogu, mijn begeleider hier in Roemenië. Ik dacht "' dat wordt een korte conversatie over de stand van zaken", maar meneer Radu Gogu was zeer kritisch over alles. Zelfs over het distributiesysteem van het drinkwater. Er kwamen allerlei vragen waar ik het antwoord op schuldig bleef en ook sprak hij zijn twijfel uit over de haalbaarheid van het project. Zijn mening was dat ik alleen maar de infiltratie zou kunnen bepalen in plaats van het volledige hydrologische systeem beschrijven. Daar zat ik met mijn uren werk en mond vol tanden. De hele sessie duurde tot half 1 's middags. Madalina moest maar weer gaan bellen met INHGA voor data en ik ben gaan mailen met mijn coördinator in Nederland. Gelukkig blijft die man altijd wel nuchter, duidelijk dat hij vaker met Roemenen heeft gewerkt.

Door dit gedoe ben ik behoorlijk wat tijd kwijt geraakt en moest ik mijn tussenrapport eigenlijk een beetje afraffelen. Niet echt een bevredigend gevoel, maar het is maar een peiling. Al met al blijft het moeilijk om te werken met Roemenen in het algemeen, maar helemaal met Roemenen die gestudeerd hebben. Die vrije dag morgen heb ik wel nodig...