Kigali dag 16-22: Integreren en marktwerking
Door: Chris Bouman
Blijf op de hoogte en volg Chris
16 Oktober 2016 | Rwanda, Kigali
Maar eerst eens beginnen met de maandag. Het was in eerste instantie een vrij rustig begin van de week, waarbij ik nog wat kleine taken had liggen van de week daarvoor. Later op de dag kwamen er steeds meer kleine taken bij zoals het regelen van de locatie, het versturen van uitnodigingen en deelnemerslijsten maken. Eigenlijk gewoon facilitair medewerkertje spelen.
Gelukkig had ik tussendoor nog wat tijd om wat meer over WEAP te leren.
Dinsdag kwam Froukje en vanaf dat moment begonnen de discussies over data en de toepassing van WEAP in het programma. Dinsdag was om die rede behoorlijk vermoeiend, omdat iedereen op verschillende niveaus aan het praten was. Uiteindelijk zijn er wel wat dingen uitgekomen, maar het kostte veel energie. Gelukkig had ik die avond afgesproken met de band van Joy, een van de zangeressen uit de kerk. Zij is bezig een album op te nemen en een concert in november voor te bereiden. Heerlijk om even te jammen met een hele hoop goede muzikanten. Het gedoe van overdag was ik alweer vergeten...
Woensdag begon de training in Classic Hotel in Kigali. Omdat we wat ruimte in het programma hadden gebruikten we de ochtend voor wat discussie. Verschillende vragen moesten beantwoord worden over hoe het model werkte en hoe het toegepast wordt. Ook was er veel onduidelijkheid over de verantwoordelijkheden van de verschillende partijen. De uiteindelijke beslissingen hierover zijn vrijdag genomen, maar op deze ochtend werd de toon al behoorlijk gezet.
Ik was zelf wel blij met dit proces, omdat de personen die erbij moesten zijn er bij waren en het feit dat er een discussie was zorgt in ieder geval voor het uitspreken van verwachtingen. Wat mijn verwachtingen overtrof was de actieve houding van dezelfde personen tijdens de training. De Rwandezen zijn wat software en tools betreft behoorlijk leergierig en actief.
´s Avonds zijn Maurits en ik met Froukje uit eten geweest in een lokaal barretje, waar we al eerder waren geweest met de interns. Het was een gezellige sessie waar we veel gedeeld hebben over het werk wat we doen en hoe we het werken in Rwanda ervaren. Daarbij realiseerde ik me wel dat het programma heel moeilijk is voor de Rwandese cultuur. Hoe verander je het denken van taakgerichtheid en niet-verder-kijken-dan-je-eigen-koninkrijkje naar een integrale oplossing? Integreren kost tijd, laat staan geïntegreerd denken...
De leergierige houding van de Rwandezen werd nog extra bijgezet op de donderdag, waar iedereen hard werkte om het resultaat van de training te presenteren. Mijn groepje was behoorlijk kritisch over de inputdata en besloot het te veranderen en daarmee te kijken wat er veranderde aan het model. Ik was positief verrast dat zelfs een Catchment officer wilde presenteren!
Ik was ook blij dat de training voorbij was en daarmee het drukste gedeelte van de week. Op vrijdag heb ik de groep interns en Maurits geholpen om het 3D model af te maken. Dit was nog een behoorlijke taak, maar om half 5 konden we een mooi landschap van karton presenteren. Ik ben heel benieuwd hoe deze methode verder gebruikt wordt in het project, want het was behoorlijk wat snijwerk.
Dit weekend bestond vooral uit uitrusten afgewisseld met een marktbezoekje en een biertje. Het bezoek aan de lokale markt (Kimironko) was een ervaring op zich. Een volgepakte markthal met groente, fruit, kleding, souvenirs, verzorgingsproducten, sanitair, tassen en heel veel wat ik nog niet genoemd heb. Maar wat vooral veel was waren de mensen. Het krioelde er van mensen die geld wilden verdienen. Maurits en ik kwamen er al snel achter dat wij niet een toeristische attractie bezochten, maar dat wij de attractie waren. Op het moment dat we een Afrikaans shirt wilden kopen dromden een stuk of 7 verkopers om ons heen die allerlei kleuren stof van verschillende maten aan ons lieten zien. Zelfs toen we al iets gekocht hadden bleven de mensen ons spullen aanbieden. Het is wel echt een beleving en we hebben ons ook echt vermaakt met het onderhandelingsspelletje. Voor ongeveer €2,80 hadden we een zak basilicum, 10 tomaten, twee bloemkolen en een zak sperziebonen en iedereen was blij. Verder zijn we behoorlijk local gegaan door gedroogde visjes te kopen. Goede snack voor bij een biertje!
Vanochtend ben ik weer naar de kerk gegaan met Pieter. Het was een mooie dienst met als thema 'vergeving'. Het is natuurlijk een onderwerp wat vaak langskomt, maar elke keer is het goed om er weer bij stil te staan. Verder was er de gelegenheid voor bemoediging en getuigen. Ik heb het momentje aangegrepen om de mensen te bedanken voor hoe ze me hebben ontvangen in de kerk en dat ik dat ook echt zie als een bevestiging dat ik hier op de goede plek ben. Zoiets doen helpt mezelf ook om te beseffen dat het niet toevallig is dat ik hier ben en dat God heel wonderlijk werkt en dichtbij is. Dan ben ik ronduit dankbaar.
Dit lijkt me wel een mooi punt om dit lange verslag te eindigen. Nu ik hier meer dan drie weken zit zie ik steeds meer de uitdagingen en de moeilijkheden van het werk hier. Het is soms lastig, maar het is ook de reden dat ik hier ben. En dat wordt van de Andere kant bevestigd. Het is lastig om niet sceptisch te worden, maar te denken in kansen. Maar ik neem die uitdaging graag aan en ik weet dat ik dat niet alleen hoeft te doen. Er is meer mogelijk dan we soms voor mogelijk houden
-
16 Oktober 2016 - 16:04
Karel Hoogendoorn:
Veel sterkte en God zegen ook daar werk God met je en voor
Een groet ome Karel en Anneke -
20 Oktober 2016 - 19:34
Oma Edith Teunissen:
Christian fijn om te lezen hoe je met allerlei omstandigheden omgaat, een avond met goeie musici is dan een echte opsteker, Wees er van overtuigd , dat ik aan je denk en voor je bid. lieve groet oma Edith
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley