Boekarest dag 3; De Roemeense manier van werken 2
Door: Chris Bouman
Blijf op de hoogte en volg Chris
15 November 2012 | Roemenië, Boekarest
Vanochtend had ik om 08.00 uur met Madalina afgesproken in de hal van de flat (we wonen in dezelfde flat, dus dat is handig) om naar het hydrologisch laboratorium te gaan. Hier maakten we de laatste dingen af van de dag ervoor. Daarna gingen we met de bus naar het INHGA om daar kaarten en oppervlaktedata op te halen. Ervan uitgaande dat we daarna verder konden, dit liep echter anders. Op zijn Roemeens zullen we maar zeggen...
De busreis duurde erg lang. Tussendoor aten we nog een soort broodrol, die hier covrigi genoemd wordt. Voor maar 1 Lei (ongeveer 0,22 euro) een soort enorme krakeling. Om 11.00 uur waren we bij het INHGA en spraken kort met meneer Negu. Hij vertelde dat Catalin Osvald (een werknemer van INHGA) met ons meegaat. Verder belde hij met de contacten in Vaslui. Ze zijn heel enthousiast en ze zullen daar ons in ieder geval heel goed helpen. Het begin was dus voortvarend.
Na dit gesprek gingen we samen met Catalin de data opzoeken en hij ging wat kaarten voor ons maken via GIS. Wij wachten...
Ondertussen had ik contact met Ioana over de reis naar Vaslui. Er is een Bed & Breadfast geregeld, maar deze is ongeveer 15 km van de locatie vandaan. Dus hebben we een auto nodig. De ene was het hier wel mee eens, de andere niet. Ondertussen begon ook Catalin te zeuren over geld en dat het hem veel zou kosten etc.. Ik werd er op een gegeven moment niets wijzer uit, want alles ging in het Roemeens.
Na 3 en een half uur gewacht te hebben op de data werden we teruggebracht naar het busstation in de veronderstelling dat we de data en de kaarten bij ons hadden. Maar wat bleek: Catalin had de kaarten uitgeprint voor hemzelf. De kopieën zou hij morgen geven. Wij balen als een stekker natuurlijk; 3 en een half uur voor niets!
Alsof dit nog niet genoeg was werden we in de bus gecontroleerd nadat er iets was misgegaan met inchecken. De controleurs maakten er een behoorlijk punt van en gaven Madalina ook niet de kans om nog even in te checken. We moesten de bus uit en buiten ging de discussie verder. Uiteindelijk moesten we de mannen 10 lei contant betalen om geen boete te krijgen, maar Madalina weigerde dit waarop de mannen een andere bus in gingen met het bericht dat Madalina de boete op haar deurmat zou zien.
Met deze wetenschap pakten we de volgende bus naar de cantina. Even eten en dan naar huis. We hadden er geen zin meer voor vandaag.
's Avonds maakte Carlos thee en kwamen er wat buren langs. Gezellige boel en veel gepraat. Roemenen hebben volgens mij altijd belangstelling voor buitenlanders.
Nadat ze vertrokken waren belde ik met Ebel Smidt over de gang van zaken van vandaag. Het is duidelijk: ik moet mij concentreren op het model en alle logistiek uit handen geven. Lastig voor iemand uit Nederland die eigenlijk niets begrijpt van wat de Roemenen uitvogelen. Maar morgen gaan we het weer proberen. 'We have to fight for the data'
-
15 November 2012 - 23:28
SImon:
Hoi Chris,
Leuk te lezen over de uitdagingen van werken in een andere cultuur.
Heel herkenbaar, heel frustrerend, maar over een poosje lach je erom.
Succes met je 'fight'.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley